سوگنامه شهادت دختر پیامبر

#غزل_تبری
#روح_اله_نظرنژاد_کدخدا
#درسوگ_حضرت_زهرا_س

ته غم جِم شیعه ماتم دارنه بی چَم
اَتی تیفون ِ، مَلهم دارنه بی چَم

ته داغ اول بَزو تش، زینبِ دل
ته اسلی وسّه، زمزم دارنه بی چَم

مه دل کِندایِ سَر ، دارنه اَلامت
مِخْایته* شَرْف ِ پرچم دارنه بی چم

وَلْاکرده* تِه پهلو سِفتِ مِخْ ره
ندینه محسن ِ چم دارنه بی چَم

ته ریش ریش ِ بسوته چادرِ تش
کَمِل زن، کَرب زن، سَمْ دارنه بی چَم

تِریجه زَنده تی خون، خاشک ناونه
محرم جِم محرم دارنه بی چَم

پِشو بَزّو تی وا، دردهِ هِدا چم
شِلابُ بِرمه غَم غم، دارنه بی چم

هِدا تَش روضه ره تی نُدبه اَسسر
مِه چش کِلا کِلا، زَم دارنه بی چم

@sheere_mazani
#برگردان

از غم تو شیعه ماتم دارد بی اندازه
وطوفان ( غم) را داروی خود دارد بسیار

داغت اول دل زینب را آتش زد
که دارو برای اشکهایت همچون زمزم فراوان دارد

روی درگاه دل من علامتی هست
شالی که میخ از آن رد شد را پرچم خود دارد

کج کرد پهلویت میخ محکم را
ندیدند در پهلویت محسن را به سختی داری

لبه های سوخته چادرت آتشش
کاه بر سر زنان و کرب زنان (عزاداری ات) را سهمی دارد بسیار

جوانه می زند خون تو و خشک نخواهد شد
از محرم محرم بزرگتری جوانه می زند

زیر و رو کرد هوایت درد را کنار زد
باران تند و گریه ی همیشگی ِاشک دارد شدید

روضه را ندبه شما به آتش زد
چشم من کوزه کوزه نم تمام نشدنی دارد

*مِخایته: مِخ هایته
*وِلاکن:ول هاکن

#پنجگانی-شعر تبری

#پنجگانی
#روح_اله_نظرنژاد_کدخدا

ته هَنتا، سرخِ لو ره اُو نَزو په
بلنــدِ گیسّه دوش ِ رو نَزو په
نِماشون خِرما چشّه خُو نَزو په
فنا کاندی دل و ایمونّه#خجه
اگر نفس بَمونده سو نزو په

#برگردان

تو هنوز لبهای سرخت را آب نزده
گیسوی بلند را روی دوش ات نینداخته
غروب چشم های خرمایی را به خواب نزده
دل و ایمان مرا به فنا می دهی #خجّه
اگر نفسی برایم بماند تا طلوع صبح نزده

ولیک چش

#غزل_تبری

#روح_اله_نظرنژاد_کدخدا 

#قجر چش

قجر قوری جِه چایی هاده خوش تَم

 بِرا افطارِ،می تِک خوانه شُو نم

کمر باریکِ چایِ دختِ شهزاد

بِلا کُول َبیره تم دار باوّه اَتْکم

اَتی هِل خوانه هِل هل بُوره تا کیک(جیگر)

مِه لو اَتتا کِلو قَنْ خوانه مَلْهَم

بِمو اِفتاب بِریم روجا بَخواته

سحر فِرنی ،عسل، خیر هاده کم کم

هرس، اِفتا بِهانه بَیره سُو رِ

نَشو اَرمون چَکو باوّه صِوی دَم

بَمونِس یوخه نونْ واری مه، بِبْلاس 

موذّن قدرِ شو وَنگ کانده بی چَم

هِدائه جِز کَئو چش مِه دَریم رِ

 اَشون تاسا بَوین کُول خُورمه غَم غَم

بموئه فطر شو دل ره نکان یاد

زکات سی سحر ره هاده با هم

 

#برگردان_به_پارسی

 

با قوری قجری چای خوش طعم بده/بیا که وقت افطار است و دهانم شبنمی میخواهد

 

از لیوان کمر باریک دارای عکس شهرزاد(بریز)/بگذار بماند قل بخورد تا خوش طعم شوم کمی

 

کمی هِل میخواهد بگذار بگذار تا به جگر برسد/لب من یک حبه قندبرای دوای زخم  میخواهد

 

دیگرآفتاب بیرون آمد و ستاره روجا خوابید/دیگر کم کم سحری فرنی و عسل خیرات کن

 

بایست، که آفتاب بهانه شب را بگیرد/ نرو که آرزوی من پوچ بشوددرصبح روشن

 

(ببین) مثل نان لواش مانده بیات و پلاسیده شدم/(بیا) موذن اینک شب قدر را بلند فریاد میزند

 

سوزاند اون چشم آبی درونم را / (ببین)از دیشب تا الان (مثل غذا بر آتش) آرام آرام میجوشم

 

شب فطر آمد و دلم را از یاد نبر_زکات فطریه سی سحر را نقد باهم به من هدیه کن

 

 

لتکای فک

 

 

لِتکای فک

مِره خوانی ،نِخوانی، نازِکِک بائور

 بِلِن ناونی مِره ، یواش تِرِک بائور

 

دَپیتی چادر رِه شونی تنایی

 نِنی تا پشتِ در، اتتا شِلِک، بائور

 

زِمر دِنی چه وه ؟خوانی بُوری بُور

 نخوانی اَی مِره ، اَی به درک، بائور

 

 ننا اگه تِه ره شی خوانه هاده

 برار اگه تِه ره زَنده کتک بائور

 

شه دستِ هاده تا باوّیم فراری

دِ کش ساری بُوریم یا که سورِک بائور

 

مِره بِرمه نیار با شه دِراغا

 سورِک بُوردی ،ته ره بزّو کورک بائور

 

هِکان همسایه ریکا ر فراموش

 ته قسمت بیه نونِ بی نمِک بائور

 

بلا نَیره ته ره، تا کی اَره نا

 اَگه تی تن هنیشته مِلْ مِلک بائور

 

مه لینگ پِزغاله بزّو بِرا بور جِم

  اگه بزّو تی لُوچه گندمِک بائور

 

دراغ یا راس ننا حرفا ره بِل بوم

 اِنی اَمشو می جان جه بهترک؟ بائور

 

همین روزا ره گاتی اَره دمبه

 قسم دمبه ته ره لتکای فِک ،بائور

 

#روح_اله_نظرنژاد_کدخدا.

 

 

سلام دوستان لطفا آدرس جدید کانالم در تلگرام را یاد داشت فرمایید

@sheere_mazani

 

 

 

 

راه ور نده

#غزل_تبری

#روح_اله_نظرنژاد_کدخدا

#عنوان_راه ور نده

# وزن_شعر _فاعلات_فاعلاتن_فاعلن

نرمه نرمه، بِفته می، افشون نکان

کِچکِ گردِ دیمه اَی خندون نکان

موی هایت را که نرم بافتی به آرامی پریشان نکن/

صورت کوچک و گردت را  پراز خنده نکن

پِکّه پّکِه زَنده می دل شُوم اّ روز

وسّه وسّه بُسّه دل زندون نکان

تاپ تاپ دلم می تپد شب و روز

 بسّه بسه تمام کن دیگر دل ِ پاره شده ام را زندانی نکن

تِپّه تّپِه چشّ ِ سَر اسلی نَشند 

خون نکان می دلّه اَی تیفون نکان

قطره قطره به چشم ام اشک نریز

دلم را خون نکن و طوفانی اش نکن

تی بلارِ اَی شی راه رِ وَر نَده

اِسْبه اِسْبه دندونا قندون نکان

فدای تو بشوم باز مسیرت را از سمت من عوض نکن

 و دندان های سپیدت را به شکل قندان نکن(به من نخند)

فِسّه فِسّه می نَفِس زَنده تِه وه 

لَ لِه وا جه دلّه سرگردون نکان

صدای فس فس نفس های من برای توست

 با صدای نی دلم را سرگردان نکن

تی بلا می سَر نشو ، نَیْرِم ، نِرا 

خنده خنده دلّه اَسّر خون نکان

بلای تو نثار سر من نرو بی محلی نکن ،بیا

با خنده هایت دلم را دوباره خونین نکن

بی تِه دُونْدی نَزّومه خُوچِک بِرا 

تش هِدا تِتمّ ِ، او قیلون، نکان

بی تو می دانی لحظه ای چشم بر هم نگذاشتم 

توتون  سوخته را آماده برای قلیان نکن

کدخدا جه اَت کمی لنگِش بِرا 

 پِسْپِلیکِ شو حنا بندون نکان

 با کدخدا کمی همراهی کن (تند نرو)

در کوتاه شبی حنا بندان نکن

 

کاتم (کاکل)

کاتِم(کاکل)

شه روسری رِ چو سَر کانده پرچم/دواره انقلاب ره زَنده بر هم

روسری ات را بروی چوب پرچم میکنی/دوباره با این کار انقلاب را دگرگون میکنی

بلند گیسه وا رِ زنده چشمک/دِ تا می کانده هیزِ چشّ ِ ملهم!

گیسوی بلندت را باد(نامحرم)چشم می اندازد/دو گیسویت مرهم چشم های هیز میشود

شه دونده وا بهارِ تووک نوونه/نهیرنه دسّ، سِسّ ِ کئی چلیک لم

خودت می دانی باد تکیه گاه بهار نمی شود/دستت را بوته ی سست کدو نمیگیرد

ته روجایی ته مونگک ر نشونی/بلندی اسّنی گیسه دنی چَم

تو ستاره ی صبحی نشونه ای از ماه هستی/وقتی بر روی بلندی موهای را کج می کنی

ته روسری اُ من دل دارمه چو تک/ تی سر نَوِسّه اصلش بَووئه خَم

تو روسری و من دلم را بر نوک چوب می آویزم/سرت نمی باید اصلا خم بشود

همین امروز برا آزادیِ سر/مه بشْکسّه دله، بزن چویِ دم

همین امروز بیاد ابتدای آزادی/دل شکسته ی مرا (فقط) به چوب بیاویز

 نئی فردا بوری کوی ولایت/ته دور، هیزِ رفیقون بَووئن جم

نیایی (مبادا) فردا بروی کوی ولایت/دورت دوستان هیز چشم جمع شوند

ته افتابی ته دریو ر نشونی / هِرس تی سرخ مکنا بکشه شم 

تو آفتاب هستی و نشونه از دریا داری/برخیز تا روسری سرخت جوانه بزند

بتونده کدخدا بی ته دواشه/ هوا ر بی ته تیفون بیته بی چم

کدخدا نمی تواند بدون تو بماند/هوا را بدون تو طوفان گرفته بی اندازه

#روح_اله_نظرنژاد_کدخدا

 

در برگردان شعر جهت سهولت دریافت مفهوم کلمات تبری معنی واژه به واژه رعایت شده و از روانی ترجمه کاسته شده است با عرض پوزش@sheere_mazani

وا بیره

وا بیره

شاید امشو دواره وا بیره / اون دِ انگوس لا به لا بیره

شاید امشب نسیم {محبت}بوزد –این نسیم شاید از لای آن دو انگشتت رد شود

شاید امشو هوا بواشه مشت / جان کندی مه دل جلا بیره

شاید امشب هوا هوای خیلی خوبی شود-دلم کمابیش کمی جلا بگیر

ماهِ مونا نَوند دِتا چش ر / آسمون نقره چش ر لا بیره

ای مانند ماه چشمانت را نبند-که آسمان از نقره ی چشمانت رو پوش بگذارد

دل دلندون شونه اگه امشو / بی خور حال مفتلا بیره

دل در آنجا که خواهان است قرار میگیرد اگر-خبر از این بیمارش بگیرد

اَی بلک دارنه کِی طلب کاندی / سره سمت اسمال طلا بیره

باز{دلم} بهانه دارد کی طلب می کنی-که در کنار اسمال طلا{درحرم رضوی}جای بگیرد

بونه آقا ناغافلی امشو /کدخدا اَنگوس بالا بیره

میشود آن آقای {بزرگوار}  بی مقدمه امشب-دست کدخدا را بالا{انتخاب}بگیرد

 

 

شعر:روح اله نظرنژاد-کدخدا

وا بَیْره در بیت = اشاره دارد به زمانی که امام رضا(ع)ضامن آزادی آهو شد و موقعی که صیاد از دیر آمده آهو ناراحت بود آن حضرت دو انگشت خود را باز کرد و از لای دوانگشت خود به صیاد نشان داد که آن آهو در حال شیر دادن به بچه آهو است لذا شاعر انتظار دارد نسیم لطف محبت دوباره از لای آن انگشتان مرحمت بوزد و شاعر را قرین محبت خود قرار دهد

غدیر

غدیر

غلام غمزه ی ته نازنین نگارِ غدیر
دل ِ قرار ِ بوردی آ بی قرارِ غدیر

به اون خدا که هاکارده تی سینه ر ِ روشن
ته داغ عشق جه هنتا ونوشه زاره غدیر

جهاز دچینه, بورده, ته دست تا خورشید
نماز اول وقته تی انتظار غدیر

نا من که جن و ملک گانّه مدح مولا رِ
بهشت سینه ی مولا ر ِ دوستدار غدیر

فقط لیاقت تی دست داشته پیغمبر 
جهاز که جمع بهیه ،هارش تینار غدیر

غدیر برکه نیه گت تر هسته دریا جم
به اتتا تپه ی اون خم امیدوار غدیر

بلند باوته شه دل جم ,به زاده ی کعبه
هارش هارش که فقط با علی(ع) براره غدیر

#نظرنژاد_کدخدا

@Nazarnezhad_kadkhoda2

 

عید قربان

عید قربان 

بَیْ خِرتیکِ، می دل خوانه قروون تِه باوه

وجّهتُ...بخوندسمه، اَرمون تِه باوه

سبزه جلِ دیم وَندنی ،می چشِ نَویندی

می واری کی مجنونِ،که بندون ته باوه

روبند وِشا کاندی می دل باوّه اَل عاقل؟

می لوچه ر نَم زَندی غزلخون ته باوه؟

بی صاب بهی دل ،اینتی شه ر بزّو به اون راه

سر تی ساخِ سَر یِلنه شو، مهمون ته باوه

کی بونه تی روبند بِنِ اتتا کش هارشم؟

صد تا رونما دِمبه دل افسون ته باوه

عید هسته و مردم گو آ گوسفن کانّه قربون

 کِی بونه که این خسته به قربون ته باوه؟

کیْ طعنه بزوئه که مه حرفا همه حرفِ

جان یارمه ته وسته، خوامبه ارزون ته باوه

@nazarnezhad_kadkhoda2

  تقدیم به امام زمان(عج)

#روح_اله_نظرنژاد_کدخدا

غزل: طواف

طواف

یک شو بِرا تنگِ دلِ ور طواف هاکان/
خاسّی نِئی باور مِرِ، اعتراف هاکان

سرما بَخوردمه اَشون, ناو دِراغ گانی/
شه گرم ِ دست ِ می دل کندا, لحاف هاکان

یا می تنِ توو ر بَهیر اتتا نازِ جِم/
یا که رَسن بیار و می گردن طناف هاکان

بوسّه تِروک بَهیمه ،غم جه بهیمه ساک/
یکشو ننا ر ناورُ بِرا اَی خلاف هاکان

می پشت سر ,تی پلی ,اَی صفه درِه/
گهت برارِ, سَرتپ وِن سر اضاف هاکان

انگورِ تیم , بهیه پِتکا, کِلا کِلا/
 بَیّه شراب, می لوچه ر ,وِن جِم معاف هاکان

گوش بر غولی دنی ,ته رِ هی زَمبه من صدا/
این اولین خوش هسته, برا دست لاف هاکان

اُوسّی هاکاردی اَی اَلسکین ،تا بِلخ بِن/
لیمو تی تی اِسبه دلِ سَر سِجاف هاکان

وَسّه دیگه, اَنده دواره کلک نَشو/
امشو بِرا ,حساب قدیمار صاف هاکان

#روح_اله_نظرنژاد_کدخدا

@nazarnezhad_kadkhoda2

#برگردان
یک شب بیا به دور دل تنگم طواف کن/میخواهی نیایی بگو به من اعتراف کن
سرما خوردم نگو که دروغ میگویم/ دست گرمت را لحاف روی دلم کن

یا تبِ تنم را بگیر با یک ناز دستت /یا طناب بیاور و دور گردنم طناب دار کن
بی تاب و توان شدم از غم خشک و لاغر شدم/یک شب به مادرت نگو بیا و خلاف دستور مادرت انجام بده

پشت سرم پیش تو پر از بدگویی است/روی اینها اضافه کن سرکوفت برادرت را

دانه دانه انگور, خمره خمره, خیله پخته شده /شراب شده , مرا از خوردنش معاف کن

خودت را به نشنیدن می زنی, من ترا مرتب صدا میکنم/این اولین بوسه است بیا دشت اول را بکن

آستین را بالا زدی, تا انتهای انتها /شکوفه لیمو به روی سینه سپیدت قرار بده

بس است دیگر , دوباره جِر نزن /امشب بیا حساب های مانده گذشته را پرداخت کن

#برگردان_کدخدا

@nazarnezhad_kadkhoda2