نچـرم کاها کـردنه ته عـادت
آدم فداها کردنـه ته عـادت
نِمبه مِسّه سیو دسمال بئیر دس
چکه سما ها کردنه ته عا
#######
امـرو بمومه کاکـرون درمبـه
سیو ساینه ته جا آخر وَرمبه
تیسا خشک نونِ خدره‌خرمّبه
نامــرد نـونِّ دکـّل نخـرمبـه
علی حسن نژاد، ونوشه، چاپ فرهنگ و ارشاد استان، سال 1377 هـ.ش، ص26
ننـوز گُته که دِنیـا چه کـارِ زاره
گاسفِن به‌کرس ورگ ونه‌‌سِرِه داره
کرکِ کولـی ره ربا اجاره داره
الحق که جَهَون گو دَکته پنبه جاره
اشرفی، ننوز، ص 76،خانه سبز، 1376
ننوز گته که اشرف ته باغشِا کو
ته شاه و امیرونِ برو بیا کو
ته سرنا چی و چکّه زنِ سماکـو
کالـه بهییـو تره دَوسْتنه گو
جهانگیرنصر اشرفی، ننوز،ص 7
دِسِّــه روزِ لَلـِة خـونــش نیمــو
چپون هی هی و خونش نیمو
پلنگ‌لس‌لس بورده‌چفت‌دیاری
لَله ره ونگ هدا عاشـق واری
چپـون بـی وفـا رونـش نکـرده
لَله جه حرف نزو خونش نکرده
«اسداله عمادی » نوج، ص66
عاروس و داماد شینه‌حِجلِه خِنِه
شَمْ به دَسّ و قَن به دِهون کِردِنِه
دامـــادِ پـر اِمــو دائِـه پـا اِنــّاز
تـا عـاروس هنیشـه روی زر اِنّاز
عــاروس شِه خِنِه وَنِِّسه رَجــِه
کَتِ کَـش ر زوئِه رِز رِزِ میـجِـه
آویزون‌کِردِه هرچی داشتِه‌جِهاز
مُورْ قاب،ُتتم‌کیسه،پیل‌کیف، جانِماز
عیسی کیانی حاجی،سجرو، ص40،ناشر مؤلف، 1375
مونگه شو بلبل مس‌کنّه خونّش
ویشه دریم جه،اَش زنّه نالش
شـرشـرِ آبشــارا روآرِ مـجش
چمرِ زنگ گسفنـدون گالـش
لَلِه وای چپون گالشی خونش
زِلالِهْ ائو دَریـم، رو جـایِ شـو
میهـا تَجِنِه دلغـارّه دنــه خش
سی سی پشته جه شِه زِنِّهُ وارِش
هِمِهْ سُوغاتِیِ فصـل ویهــاره
ویهـاره پـر خجیــره لالــه زاره
«محسن مجید زاده» نوج، ص94