لتکای فک

 

 

لِتکای فک

مِره خوانی ،نِخوانی، نازِکِک بائور

 بِلِن ناونی مِره ، یواش تِرِک بائور

 

دَپیتی چادر رِه شونی تنایی

 نِنی تا پشتِ در، اتتا شِلِک، بائور

 

زِمر دِنی چه وه ؟خوانی بُوری بُور

 نخوانی اَی مِره ، اَی به درک، بائور

 

 ننا اگه تِه ره شی خوانه هاده

 برار اگه تِه ره زَنده کتک بائور

 

شه دستِ هاده تا باوّیم فراری

دِ کش ساری بُوریم یا که سورِک بائور

 

مِره بِرمه نیار با شه دِراغا

 سورِک بُوردی ،ته ره بزّو کورک بائور

 

هِکان همسایه ریکا ر فراموش

 ته قسمت بیه نونِ بی نمِک بائور

 

بلا نَیره ته ره، تا کی اَره نا

 اَگه تی تن هنیشته مِلْ مِلک بائور

 

مه لینگ پِزغاله بزّو بِرا بور جِم

  اگه بزّو تی لُوچه گندمِک بائور

 

دراغ یا راس ننا حرفا ره بِل بوم

 اِنی اَمشو می جان جه بهترک؟ بائور

 

همین روزا ره گاتی اَره دمبه

 قسم دمبه ته ره لتکای فِک ،بائور

 

#روح_اله_نظرنژاد_کدخدا.

 

 

سلام دوستان لطفا آدرس جدید کانالم در تلگرام را یاد داشت فرمایید

@sheere_mazani

 

 

 

 

سردار شهید مدافع حرم اسماعیل زاهد پور

تقدیم به سردار مدافع حرم شهیداسماعیل زاهدپور

 

خَوِر بِمو ،پلنگِ نر هِنیشته / خَور بِمو ،هِرِستائه نَنیشته

خبری آمد که پلنگ نر(به زمین) نشست/ (باز) خبر آمد که ایستاد و(هرگز)ننشست

خَور خَور ،که بی خور بِموئه / بَوین چِتی مه جان جه گِرْ بموئه

خبردار باشید که بدون خبر دادن آمد/نگاه کن که چگونه آنکه به جانم بسته بود آمد

خَور رِسون، مه سینه مشت خونه/قرار بیه دَگِرده زود، نمونه

آورنده خبر دلم پر از خون است/ قرار گذاشت زود برگردد و زیاد نماند

نَکانده عِب اَتی که دیر بمویی / پسر پسر مه پیرِ چشّ ِ سویی

عیب ندارد اگر کمی دیر آمدی/پسر  پسر نور چشمان کم سوی من هستی

 نَکامْبه بِرمه تِه ره چو بَزونه / تِه دسْ دَوسْته بی یه، لوُ بَزونه

گریه نمیکنم که ترا با چوب زدند/وقتی دستت بسته بود با لگد ترا زدد

نَکامبه بِرمه ،بِرمه ر چه فایده / ندارنه برمه، چشْ ته قدِ قایْده

گریه نمیکنم گریه را فایده ای نیست/چون گریه ،چشمی به بلندی قد تو ندارد

ته فال کوئه، ته سر کوئه، ته تن کو؟/ِ مُقُر بِرا ته خونی پیرهن کو؟

پس دستت و سرت و تنت کجاست/اعتراف کن پیراهن خونی ات کجاست؟

نکامبه برمه که کفن نداشتی / دِوَنْدی ،شَرف اُ ،پیرُهن نداشتی

گریه نمی کنم که کفن نداشتی/کفش و شال و پیراهن نداشتی

ته ساک کوئه چَپی کوئه قوا کو؟/ شازده پسر، علی کو ارمیا کو؟

ساکت وچپیه وکت ات کجاست؟/پسر رشیدم بگو علی و ارمیا پسرانت کجایند

اِلاج نوونه غصه مار نشونه/ ننا هنیشته برمه جار، نشونه

فراوان است غصه و تمام نمی شود/مادر نشسته است در عرصه ی گریه و جایی نمی رود

هِنیشته برمه هکْ هکِ بموئه/ بِبا ته داغ سَر،کمک بموئه

گریه تمام شد و نفس نفس زدن آمده/پدر برای تسلی داغ تو به کمک آمده

هِنیشته بیمه نالِ سَر، نموئی /اِسا بمومه خاکِ سر، ته کویی؟

نشسته بودم روی رواق و نیامدی/الان نشستم سر خاکت پس کجایی

ته گهتِ آسمونِ چلچلا بی / نخوارِ آسمونْ دله، صفا بی

تو پرستوی آسمان بی انتها بودی/آسمان گرفته را صفا بودی

بلند می ر کی پشو بزوئه؟ / هدائه چَمْ ته دیمِ لو، بزوئه؟

موی بلندت را چه کسی به هم زد/فرم داد و کجش کرد رو گونه ات

اِلاله کو ؟بهارِ رازقی کو؟/ تی داغِ سر چراغِ عاشقی کو؟

آلاله و یاس بهاری کجاست؟/بر روی داغ غمت چراغ عاشقی کجاست

چه اتّا پسْپلیک مِره نِشنی / قراربیه دگردی زود، چه ننی؟

چرا یک نگاه کوچک به من نکردی/قرار بود زود برگردی چرا نمی آیی؟

اِسا تی سنگِ سر ر پِرزو زَمبه / بلبل اُ چلچلا ر اَی رو زمبه

حالا سنگ سرد تو را با دسمال تمیز میکنم/به بلبل و پرستو رو می اندازم

زَنده مره تی سرد سنگ اشاره/کی خوانه، اَی تی جم خور بیاره

سنگ سردت به من اشاره میکند/چه کسی دوباره از تو خبر می خواهد بیاورد

نِنا هِنیشته پشت در، دگردی/ تِه منتظر هِنیشته بَردگردی

مادر کنار در نشسته است برگردی/ منتظرت نشسته که دوباره بیایی

 شعر: روح اله نظرنژاد

کاتم (کاکل)

کاتِم(کاکل)

شه روسری رِ چو سَر کانده پرچم/دواره انقلاب ره زَنده بر هم

روسری ات را بروی چوب پرچم میکنی/دوباره با این کار انقلاب را دگرگون میکنی

بلند گیسه وا رِ زنده چشمک/دِ تا می کانده هیزِ چشّ ِ ملهم!

گیسوی بلندت را باد(نامحرم)چشم می اندازد/دو گیسویت مرهم چشم های هیز میشود

شه دونده وا بهارِ تووک نوونه/نهیرنه دسّ، سِسّ ِ کئی چلیک لم

خودت می دانی باد تکیه گاه بهار نمی شود/دستت را بوته ی سست کدو نمیگیرد

ته روجایی ته مونگک ر نشونی/بلندی اسّنی گیسه دنی چَم

تو ستاره ی صبحی نشونه ای از ماه هستی/وقتی بر روی بلندی موهای را کج می کنی

ته روسری اُ من دل دارمه چو تک/ تی سر نَوِسّه اصلش بَووئه خَم

تو روسری و من دلم را بر نوک چوب می آویزم/سرت نمی باید اصلا خم بشود

همین امروز برا آزادیِ سر/مه بشْکسّه دله، بزن چویِ دم

همین امروز بیاد ابتدای آزادی/دل شکسته ی مرا (فقط) به چوب بیاویز

 نئی فردا بوری کوی ولایت/ته دور، هیزِ رفیقون بَووئن جم

نیایی (مبادا) فردا بروی کوی ولایت/دورت دوستان هیز چشم جمع شوند

ته افتابی ته دریو ر نشونی / هِرس تی سرخ مکنا بکشه شم 

تو آفتاب هستی و نشونه از دریا داری/برخیز تا روسری سرخت جوانه بزند

بتونده کدخدا بی ته دواشه/ هوا ر بی ته تیفون بیته بی چم

کدخدا نمی تواند بدون تو بماند/هوا را بدون تو طوفان گرفته بی اندازه

#روح_اله_نظرنژاد_کدخدا

 

در برگردان شعر جهت سهولت دریافت مفهوم کلمات تبری معنی واژه به واژه رعایت شده و از روانی ترجمه کاسته شده است با عرض پوزش@sheere_mazani

وا بیره

وا بیره

شاید امشو دواره وا بیره / اون دِ انگوس لا به لا بیره

شاید امشب نسیم {محبت}بوزد –این نسیم شاید از لای آن دو انگشتت رد شود

شاید امشو هوا بواشه مشت / جان کندی مه دل جلا بیره

شاید امشب هوا هوای خیلی خوبی شود-دلم کمابیش کمی جلا بگیر

ماهِ مونا نَوند دِتا چش ر / آسمون نقره چش ر لا بیره

ای مانند ماه چشمانت را نبند-که آسمان از نقره ی چشمانت رو پوش بگذارد

دل دلندون شونه اگه امشو / بی خور حال مفتلا بیره

دل در آنجا که خواهان است قرار میگیرد اگر-خبر از این بیمارش بگیرد

اَی بلک دارنه کِی طلب کاندی / سره سمت اسمال طلا بیره

باز{دلم} بهانه دارد کی طلب می کنی-که در کنار اسمال طلا{درحرم رضوی}جای بگیرد

بونه آقا ناغافلی امشو /کدخدا اَنگوس بالا بیره

میشود آن آقای {بزرگوار}  بی مقدمه امشب-دست کدخدا را بالا{انتخاب}بگیرد

 

 

شعر:روح اله نظرنژاد-کدخدا

وا بَیْره در بیت = اشاره دارد به زمانی که امام رضا(ع)ضامن آزادی آهو شد و موقعی که صیاد از دیر آمده آهو ناراحت بود آن حضرت دو انگشت خود را باز کرد و از لای دوانگشت خود به صیاد نشان داد که آن آهو در حال شیر دادن به بچه آهو است لذا شاعر انتظار دارد نسیم لطف محبت دوباره از لای آن انگشتان مرحمت بوزد و شاعر را قرین محبت خود قرار دهد

اِفتاب سوسو

اِفتاب سو سو

بی ته افتاب سو سو رِ چه فایده

بی ته ماه تی تیِ ، رو  رِ چه فایده

بی ته چه فایده تِرتِری (قمری) بخونده 

بی ته رازقیِ بو رِ چه فایده

هرشو تی قاب عکس کشه زمبه

خروار خروار غصه ر رجه زمبه

تی بورده راه ر اسلی و مجیک جم

لس لس امبه و کاب جم وجه زمبه

کجه آخر تره منزل هدانه

تره خارشتی سفت گِل هدانه

بدوتنه ته تن متخال اعلا

می تن سیو بدوته جل هدانه

یکسالِ راه درِ می چش ننی چه

دل ر تش زمبه نال پش ننی چه

اتتا وا هم ننه بواشه در واز

می دل بهیته ترکونش ننی چه

کورمال کورمال امبه آدرس کجوئه

تی سرد دیم جل دوس کجوئه

بواشم چلچلا بی یم تی سامون

اتتا آدرس هاده قفس کجوئه

اینتا کیجا ته وسته برمه کانده

اونتا تنها ته وسته برمه کانده

تی حال پرسنّه جواب چی باورم

زنا سیوا ته وسته برمه کانده

#روح_اله_نظرنژاد_کدخدا 

@nazarnezhad_kadkhoda2

غدیر

غدیر

غلام غمزه ی ته نازنین نگارِ غدیر
دل ِ قرار ِ بوردی آ بی قرارِ غدیر

به اون خدا که هاکارده تی سینه ر ِ روشن
ته داغ عشق جه هنتا ونوشه زاره غدیر

جهاز دچینه, بورده, ته دست تا خورشید
نماز اول وقته تی انتظار غدیر

نا من که جن و ملک گانّه مدح مولا رِ
بهشت سینه ی مولا ر ِ دوستدار غدیر

فقط لیاقت تی دست داشته پیغمبر 
جهاز که جمع بهیه ،هارش تینار غدیر

غدیر برکه نیه گت تر هسته دریا جم
به اتتا تپه ی اون خم امیدوار غدیر

بلند باوته شه دل جم ,به زاده ی کعبه
هارش هارش که فقط با علی(ع) براره غدیر

#نظرنژاد_کدخدا

@Nazarnezhad_kadkhoda2

 

قربان

‍ عید قربان 

بَیْ خِرتیکِ، می دل خوانه قروون تِه باوه

وجّهتُ...بخوندسمه، اَرمون تِه باوه

سبزه جلِ دیم وَندنی ،می چشِ نَویندی

می واری کی مجنونِ،که بندون ته باوه

روبند وِشا کاندی می دل باوّه اَل عاقل؟

می لوچه ر نَم زَندی غزلخون ته باوه؟

بی صاب بهی دل ،اینتی شه ر بزّو به اون راه

سر تی ساخِ سَر یِلنه شو، مهمون ته باوه

کی بونه تی روبند بِنِ اتتا کش هارشم؟

صد تا رونما دِمبه دل افسون ته باوه

عید هسته و مردم گو آ گوسفن کانّه قربون

 کِی بونه که این خسته به قربون ته باوه؟

کیْ طعنه بزوئه که مه حرفا همه حرفِ

جان یارمه ته وسته، خوامبه ارزون ته باوه

@nazarnezhad_kadkhoda2

  تقدیم به امام زمان(عج)

شاعر:

#روح_اله_نظرنژاد(کدخدا)

عید قربان

عید قربان 

بَیْ خِرتیکِ، می دل خوانه قروون تِه باوه

وجّهتُ...بخوندسمه، اَرمون تِه باوه

سبزه جلِ دیم وَندنی ،می چشِ نَویندی

می واری کی مجنونِ،که بندون ته باوه

روبند وِشا کاندی می دل باوّه اَل عاقل؟

می لوچه ر نَم زَندی غزلخون ته باوه؟

بی صاب بهی دل ،اینتی شه ر بزّو به اون راه

سر تی ساخِ سَر یِلنه شو، مهمون ته باوه

کی بونه تی روبند بِنِ اتتا کش هارشم؟

صد تا رونما دِمبه دل افسون ته باوه

عید هسته و مردم گو آ گوسفن کانّه قربون

 کِی بونه که این خسته به قربون ته باوه؟

کیْ طعنه بزوئه که مه حرفا همه حرفِ

جان یارمه ته وسته، خوامبه ارزون ته باوه

@nazarnezhad_kadkhoda2

  تقدیم به امام زمان(عج)

#روح_اله_نظرنژاد_کدخدا

غزل: طواف

طواف

یک شو بِرا تنگِ دلِ ور طواف هاکان/
خاسّی نِئی باور مِرِ، اعتراف هاکان

سرما بَخوردمه اَشون, ناو دِراغ گانی/
شه گرم ِ دست ِ می دل کندا, لحاف هاکان

یا می تنِ توو ر بَهیر اتتا نازِ جِم/
یا که رَسن بیار و می گردن طناف هاکان

بوسّه تِروک بَهیمه ،غم جه بهیمه ساک/
یکشو ننا ر ناورُ بِرا اَی خلاف هاکان

می پشت سر ,تی پلی ,اَی صفه درِه/
گهت برارِ, سَرتپ وِن سر اضاف هاکان

انگورِ تیم , بهیه پِتکا, کِلا کِلا/
 بَیّه شراب, می لوچه ر ,وِن جِم معاف هاکان

گوش بر غولی دنی ,ته رِ هی زَمبه من صدا/
این اولین خوش هسته, برا دست لاف هاکان

اُوسّی هاکاردی اَی اَلسکین ،تا بِلخ بِن/
لیمو تی تی اِسبه دلِ سَر سِجاف هاکان

وَسّه دیگه, اَنده دواره کلک نَشو/
امشو بِرا ,حساب قدیمار صاف هاکان

#روح_اله_نظرنژاد_کدخدا

@nazarnezhad_kadkhoda2

#برگردان
یک شب بیا به دور دل تنگم طواف کن/میخواهی نیایی بگو به من اعتراف کن
سرما خوردم نگو که دروغ میگویم/ دست گرمت را لحاف روی دلم کن

یا تبِ تنم را بگیر با یک ناز دستت /یا طناب بیاور و دور گردنم طناب دار کن
بی تاب و توان شدم از غم خشک و لاغر شدم/یک شب به مادرت نگو بیا و خلاف دستور مادرت انجام بده

پشت سرم پیش تو پر از بدگویی است/روی اینها اضافه کن سرکوفت برادرت را

دانه دانه انگور, خمره خمره, خیله پخته شده /شراب شده , مرا از خوردنش معاف کن

خودت را به نشنیدن می زنی, من ترا مرتب صدا میکنم/این اولین بوسه است بیا دشت اول را بکن

آستین را بالا زدی, تا انتهای انتها /شکوفه لیمو به روی سینه سپیدت قرار بده

بس است دیگر , دوباره جِر نزن /امشب بیا حساب های مانده گذشته را پرداخت کن

#برگردان_کدخدا

@nazarnezhad_kadkhoda2

رباعی(1)

رباعی

یارب مِره روزه دارِ شِه نور هاکان

می دل دله ،عافیت ر پِلغور هاکان

تا صُب نَخاتی کشمبه آی در بَزنی

این نخاته دل همسفر ثور هاکان

شعر : روح اله نظرنژاد(کدخدا)

پلغور= پُر

ثور= اشاره به غار ثور در زمان هجرت پیامبر(ص)