در سوگ شهدای آتش نشان
تَش و کِلین
دی دَکِته هارش پلاسکو یک دیم/تَش و کِلین دَپیته بومِ خِریم
کی می صدار اِشنونه تشِ بِن؟/بِرمه گَلی ریکا،مه،چش رِ نَوِن
مگه ناهُوت بینه که تَش هِنیشته/کلین دِله بُوردِنی تَش نَنیشته
تَش که تَنیره زوُ هِرِستا بینی/اَنگِشت کُلو یِ سَر هِرِستا شینی
شما که جانِ خالی جِه بُوردنی/غصه ی شِه برارون خُوردنی
همه بُوردنه، شماها نَشینی/سرباز مگه کانده عقب نِشینی
تشِ دله شِه تنِ جا کاردنی/گرمِ کلینِ تنِ لا کاردنی
امروزا غصه ر کُوفا کانده دل/پلاسکوی گوشه میا کانده دل
دل که بَهیته غصهِ جه تُوتِراک/بِرمه ی بی صدا هارش زیر خاک
همه بُوردنه،شماها نشینی/سرباز مگه کانده عقب نشینی
اَی که سرفراز امه خاکنی/تش و کلین و کینه جا پاکنی
شما که گاتنی هوا پس نِنِه / نفس کِتارک زنه لَس لَس اِنه
کیجا رِ گاتنی کُولک دی کاننه/ریکا رِ گاتنی کُولک بی کاننه
تَش مگه بُونه که الُوک نَواشه/تَش کَر دل بونه تِتوک نَواشه
تِه عاشقی کلینِ بنِ تَشه/وا دَکفه تیرونِ گیرنه کَشه
تقدیم به آتش نشانان شهید
شعر:نظرنژاد-کدخدا