شکشه

 

شکشه

شِکِشه کانده نِماشون، شلِ ولگا ره نواجش

اَره بَتّونده بَشوره وِنه اَسلی دلِ سَر رِش

باران کم غروب برگ های لرزان را نوازش میکند

آری نمی تواند بشوید اشک از روی دل چرک را    

 

دل ِ سو نیشتِمه بَیره ، مِه قلم اَتکه سِکا سو

دیر جِه ویمبه دلِ اَرمون ،دِنه اَی بِفته ره تو تو

زیر سایه دل نشسته ام تا قلمم کمی رنگ و رو بگیرد

از دور میبینم که آرزوی دل بافته هایش را می تکاند

 

تل ِخو بَیمه دواره خو بِزه بَیته مِنه چَم

لینگ ِ سر گِرنه مِره توو ، دِنه توو توو مِه ره بی چَم

بد خواب شدم دوباره، خواب پریدگی قلق مرا گرفته

تب مرا روی پاهایش میگیرد ، مرا تاب تاب می دهد شدید

 

نِیه مقصد مِره معلوم ،ته دِ تا چش بَئیه گُوم

تا سیو سنگ وِنِه بُورم ،بَرِسندم ته وه پیغوم

مقصدم معلوم نیست ، چشمان راهنمایت گم شده

تا حجر الاسود باید بروم تا برای تو پیغام  بفرستم

 

دل ِسَر داشْتمه اَرمون، گت ِ دار دارنه گت ِ توک

پیته بَیّه گتِ دارُ ، چِل و چو زَنّه مِره سُوک

روی دلم امید داشتم  درخت بزرگ تکیه گاه بزرگ است

پوسید درخت بزرگ شاخه های کوچک  پهلویم را سُوک میزنند

 

تی زِمر زِل بَزوئن جِم ،مِه زِله دَر بُونه ناخش

نَشو وا می دلِ دس نَی ، نَشو افتاب بُونه وارش

با تند و کج نگاه کردنت زهره ام دارد می ترکد

نرو و دلم را ول نکن ، نرو که آفتاب دلم باران میشود

 

سون ِ یعقوب ِ د ِ تا چش، در ِ می دل، غم ِ راه سر

نکنه ورگ ِ برارون ، بُورن اَی یوسف چاه سر

مانند دو چشم یعقوب دلم بر سر راه غم ایستاده است

نکنه برادران گرگ صفت دوباره بر سر چاه یوسف بروند

 

بَی بَور پیرهن ِ بو ره ، دل هَده عاشق زار ره

مصر ِ تی گیسه بِواره ، جِمه پاره به چه کاره !

بگیر ببر بوی پیراهن را بجایش به عاشق زارت دل هدیه کن

اگر مصر گیسویت ببارد ،پیراهن پاره دیگر به کار نمی آید

 

ونه خارخون جه بوریم یور ، اَتِکه سو هَده تَن تر

ورگ ِ خواس بَیّه اَمه دل، بُوته دل ره بزنیم گر

باید از خارخون فرار کنیم کمی نور را نزدیک تر کن

دل ما جای خواب گرگ شده بهتر است دل از هم جدا شده را به هم گره بزنیم

 

آی دی تلگرام =

sheere_mazani@

برگردان چند لغت به پارسی

شکشه = باران بسیار کم ، کمتر از زلفِشه

تل خو= بد خواب

خو بزه= کسی که خوابش تلخ شده و نمی تواند بخوابد

چم = قلق

بی چم= زیاد

سیو سنگ = سنگ سیاه ، حجر الاسود

اَرمون= امید، آرزو

پیته=درخت پوک و توخالی

سُوکْ=ابزاری تیز که فروشندگان برنج از بیرون کیسه به داخل برنج فرو میکنند که نوع و کیفیت برنج را مشخص میکند

زِمر = نگاه از روی غضب

زله= زهره

خارخون = منطقه ای در کوهستان سوادکوه که از قدیم گرگ فراوان داشت

ورگ خواس = جایی که محل کمین گرگ است

بُوته دل = دل کنده و جدا شده از ...

sheere_mazani@

آی دی تلگرام