قارن

شعر و ادبیات فارسی و تبری(مازندران)

قارن

شعر و ادبیات فارسی و تبری(مازندران)

آخرین مطالب

۴ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «نظرنژاد کدخدا» ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

پس چه ننی؟

پس چه ننی؟

گانّه : دِر ناونه ، اِنی ،پس چه نِنی؟

مره دِر دِر جه پِنی، پس چه نِنی؟

می گویند دیر نمی شود می آیی پس چرا نمی آیی/مرا دورا دور می پایی پس چرا نمی آیی؟

مردمون گانّه تی کار پِهْ دَکته

 اَتّکِه دِر!  رِسِنی ،پس چه نِنی؟

مردم میگویند آمدنت عقب افتاده/کمی دیر تر ،البته می آیی ،پس چرا نمی آیی؟

دل ِ راه دارمه ،بهار باوّه اِنی

دله راه جِم، تَجِنی ، پس چه نِنی؟

چشم به راه هستم بهاربشود وقتی آمدی/از راه میان بر با تندی می آیی ،،پس چرا نمی آیی؟

مِجِرینگ بَیْمه سونِ زرد ِ گِلام

ته بهارِ مِسِنی پس چه نِنی؟

مچاله و پلاسیده شدم مانند برگ زرد درخت/ تو مانند بهار هستی ،،پس چرا نمی آیی؟

مه تِروک بُوسّه مه دل چَم دکته

تِه مِه تُوکّی رَسِنی ، پس چه نِنی؟

تاب وتوانم گسسته شد و دلم بیراهه افتاد/تو تکیه گاه و ریسمان نجاتمی،،پس چرا نمی آیی؟

هَسّه اَرمون مِنه تِه سَرْ رِسِنی

غمِ حِخّ ِ چَفِنی، پس چه ننی؟

امیدم این است به موقع سر میرسی/ و گلوی غم را میفشاری ،،پس چرا نمی آیی؟

سبز هِکارده بُومِ لو دل ره نِنا

سَر بی یِشته سِمِنی پس چه نِنی؟

لب بام سبز کرد مادرم دلش را/ برای آمدن بهارت سمنو بار گذاشت،پس چرا نمی آیی؟

تی قدم جِم اَمه لِتکا بُونه سُوز

 اِسپه یاس حَسِنی پس چه نِنی؟

با قدم های تو باغ (دل) ما سبز میشود/ تو یاس سپید حسنی هستی،پس چرا نمی آیی؟

#روح_ال_نظرنژاد_کدخدا

 

  • روح اله نظرنژاد
  • ۰
  • ۰

وا بیره

وا بیره

شاید امشو دواره وا بیره / اون دِ انگوس لا به لا بیره

شاید امشب نسیم {محبت}بوزد این نسیم شاید از لای آن دو انگشتت رد شود

شاید امشو هوا بواشه مشت / جان کندی مه دل جلا بیره

شاید امشب هوا هوای خیلی خوبی شود-دلم کمابیش کمی جلا بگیر

ماهِ مونا نَوند دِتا چش ر / آسمون نقره چش ر لا بیره

ای مانند ماه چشمانت را نبند-که آسمان از نقره ی چشمانت رو پوش بگذارد

دل دلندون شونه اگه امشو / بی خور حال مفتلا بیره

دل در آنجا که خواهان است قرار میگیرد اگر-خبر از این بیمارش بگیرد

اَی بلک دارنه کِی طلب کاندی / سره سمت اسمال طلا بیره

باز{دلم} بهانه دارد کی طلب می کنی-که در کنار اسمال طلا{درحرم رضوی}جای بگیرد

بونه آقا ناغافلی امشو /کدخدا اَنگوس بالا بیره

میشود آن آقای {بزرگوار}  بی مقدمه امشب-دست کدخدا را بالا{انتخاب}بگیرد

 

 

شعر:روح اله نظرنژاد-کدخدا

وا بَیْره در بیت = اشاره دارد به زمانی که امام رضا(ع)ضامن آزادی آهو شد و موقعی که صیاد از دیر آمده آهو ناراحت بود آن حضرت دو انگشت خود را باز کرد و از لای دوانگشت خود به صیاد نشان داد که آن آهو در حال شیر دادن به بچه آهو است لذا شاعر انتظار دارد نسیم لطف محبت دوباره از لای آن انگشتان مرحمت بوزد و شاعر را قرین محبت خود قرار دهد

  • روح اله نظرنژاد
  • ۰
  • ۰

رخصت

خسته بِمومی غمِ سر لا دِنی؟ / جا مرِه امشو شه قدمگا دِنی؟

 اِمبه دواشم تی پَلی، ناوری نا / صحن پَلی، اتّه گوشه ،جا دنی؟

رخصت هادی ،دل بونه قربون تِه/ این همه عاشق دِله امضا دنی؟

نا نَوونه، جا دنیه ، ویمبه شِه / جا مِره امشو درِ کِندا دنی ؟

صحن ِحرم شورمه شه اسری جه باور /اَته پِریک برفه رِ بالا دنی؟

حُسن تی قبر اینه که شیش گوشوئه /یک گوشه نذری مره بیستا دنی؟

خشکِ کویر هسته مِه بِبلاسه دل / خشک ِ کویرِ سَر ِ میها دنی ؟

خوامبه بشورم تی رواق اسری جم /برمه آتی دریو ی ِ اِندا دنی؟

شاه ته ای، راه ته ای ،مهر ته/ اصغر ور جا مره سیوا دنی؟

من که نخوامبه تی جه لج هاکنم /اَنده نیشرمه مره باو ، خا ، دنی

سنگ اگه امشو بواره اِمبه باز /دومبه پِخو بغض ِ تسلّی دنی .

 

#روح_اله_نظرنژاد_کدخدا

 لطفا آدرس جدید کانال تلگرام ام را یاد داشت فرمائید

@shere_mazani

  • روح اله نظرنژاد
  • ۰
  • ۰

دَلیک(دله)

سلام

درشعر زیر سعی شده از واژهای تبری و پارسی بصورت مکمل استفاده شود بطوری که با دانستن برگردان پارسی تعدادی از واژه ها،تمامی خوانندگان شهرهای مختلف مازندران و سایر نقاط ایران پی به مفهوم آن ببرند و به تعدادی از کلمات زبان تبری جان تازه ای داده شود

 امید است اینگونه سرایش (تبری+پارسی) که آنرا جمعا "تبرسی" می نامم مورد قبول و استفاده قرار گیرد

#نظرنژاد_کدخدا

    @nazarnezhad_kadkhoda2 

دَلیک = دَله

گفتی ازعشق و مرا کردی - دَلیک

تِه گالِ- بشکفته و من چون- تِریک

مه سِره- این دَنگ سَر - اون دَنگ سَر

مه گَلی- از داغ عشقت - جزّریک

آه بنگر - اَسلی جا بَیمه شِتال

دیم اِرِب کاندی و چش گِرنی کُوریک

بس کن اینگونه دگر – جَزرم - مده

در غم هجرتو کارم شد -زریک

آمدم تا کوی تان - مِلیجه باغ

پشت پرچین اش نمودم - بن پریک

جِززِ پی- کردی مرا از روی قهر

محو شد از- لُوچه ی -من نقش- ریک

گقتم از – اِندون- عشقت بگذرم

من- لَ لِم باز و - تویی چون - اِسپریک

بس که در - کیکَم – غبارغم نشست

خون نمی چرخد میان- اِسبه کیک

باز بر -تیکایِ - دل سنگی مزن

تو قِراقوشی - مَنِ بیچاره - زیک

مَسِّکی - چشمت ،دلم را جلد کرد

گرچه گه گاهی نماید - جِمبریک

گوش کن می خواند این – بِرمه گَلی-

روی – اِزدار- غمت چون - ترتریک

آه دیگر جان نمانده در تنم

همچو خوره خورده جانم را - اَجیک

"دارد اینجا یک نفر جان میدهد"

بر لبت آیا نشینم چون - خِلیک

غرق عشقت خواهم آخرشد سحر

کن قبول از کدخدایت - اش گلیک

#نظرنژاد_کدخدا

    @nazarnezhad_kadkhoda2 

برگردان چند لغت به پارسی:

دلیک= دله

گال=گُل

تریک= جوانه و شکوفه و میوه نورسته

مه سره= خانه من

دَنگ = دستگاه شالی کوبی آبی

جزریک=سوختگی شدید

جزر=زجر دادن

زریک=نالیدن

ملیجه=مورچه

بن پریک=بالا پایین پریدن

جزّز پی=دنبه کباب شده

لوچه=لب

ریک =خنده

اندون=آبگیر

لَ لم باز=سنجاقک

اسپریک=پرستوی دریایی

کیکم(کی کم)=جگرم

اسبه کیک= جگر سفید

قراقوش=عقاب سیاه

مسِّکی=خار چسبنده

جمبریک=چموش

اِز دار=درخت آزاد

تِرتِریک=پرنده ای شبیه قمری-قمری

اَجیک=کرم

خِلیک=آب دهان

اَش گِلیک=گل نسترن  

    @nazarnezhad_kadkhoda2  

  • روح اله نظرنژاد