ننوز گته که اشرف ته باغشِا کو ته شاه و امیرونِ برو بیا کو ته سرنا چی و چکّه زنِ سماکـو کالـه بهییـو تره دَوسْتنه گو جهانگیرنصر اشرفی، ننوز،ص 7