سنگتراشون

نظرنژاد_کدخدا:
#چارپاره_تبری
#سنگتراشون

(1)
هاده دلْ می حرفِ بَی شی گوشِ تِک
سنگتراشون زَمْبه هَنتا دل بِئی
تا «تَلی باغ» اَی بِمومه خلوتی
یَخّه ی سَر بَزّومه اَی گل بِئی
(2)
تا چلا بِشنُوسّه می « توو زخمه » ره
بَل هِدائه عاشقی پَر ره چِتی
منتظر اِسّامه ماه ِ نالِ سَر 
شو کلاغ گِرنه مِه صور ِ خلوتی
(3)
در اِنه دیر جِه قطار دارنه مِجش 
اَتْکه لَنگِش هاده، هادِم دیمِ خِش
هر چی اِسّمبه خیال هَسّو گِمون 
بِرمه نیشته خنده جارِ کیمه پِش
(4)
اَنده زِل بَزّومه تی صور ِ سُرُخ 
جا بِدامه دیمِ گوشه بِرمه ره
شو نَدیّه مِکّنای پشتِ سر 
زِلْفشه دَیْ شُسته چشمِ سرمه ره
(5)
کانْده دُو دُو چی «گمون» وِنْ پشت سر 
زَنده دُو دُو می نفس دَرْ بُونه گوُم
اَته ساعت «نُه» نِموئه دَر شُونه 
تا قطار اَیْ بیْ یه ،می جان بُونه توم

#برگردان
(۱)
به گفته ها یم دل بده و آویزه گوشت کن
 در سنگتراشان هنوز به دل میزنم تا
 بیایی تا« تلی باغ» آمدم دوباره پنهانی
 بار دیگر بر روی ی غم گلزن تا بیایی

(۲)
پرستو تا شنید تب زخم های مرا
جز داد پر های عاشقی را
همچنان ایستاده ام منتظر بر رواق ماه
شب تحمل ام را نهانی به سخره می‌گیرد

(۳)
 قطار از دور با صدای قدم زدنش میرسد
از سرعت رفتنت بکاه برای وداع ببوسمت
اما هر چه منتظر می شوم خیال هست و وهم
اکنون گریه نشسته است پشت خانه خنده ها

(۴)
 بسیار به بقچه انتظارت نگاه دوختم
 کنار صورتم گریه را پنهان کردم
 شب ندید که در پس روسری
 ریزش «زلفشه» در حال شستن سرمه چشم بود 
 
(۵)
خیال دو دو چی میکند در پشت سرش
نفس من هم دو دو چی میکند و در حال گم شدن تا دور دست هاست
 بار دیگر ساعت ۹ نیامده در حال رفتن است 
تا آمدن دوباره قطار جانی در بدنم نمی ماند

#زلفشه= باران در حدی که مو ها را خیس کند
#بل=جز دادن پر پرندگان 
#سرخ=سارخ_بغچه
#مکنا_روسری
#سنگتراشان_محله ای در جنوب ساری حوالی ایستگاه قطار که نام روستای نزدیک آن است
صور=صبر_تحمل

 

#روح_اله_نظرنژاد_کدخدا

شکشه

 

شکشه

شِکِشه کانده نِماشون، شلِ ولگا ره نواجش

اَره بَتّونده بَشوره وِنه اَسلی دلِ سَر رِش

باران کم غروب برگ های لرزان را نوازش میکند

آری نمی تواند بشوید اشک از روی دل چرک را    

 

دل ِ سو نیشتِمه بَیره ، مِه قلم اَتکه سِکا سو

دیر جِه ویمبه دلِ اَرمون ،دِنه اَی بِفته ره تو تو

زیر سایه دل نشسته ام تا قلمم کمی رنگ و رو بگیرد

از دور میبینم که آرزوی دل بافته هایش را می تکاند

 

تل ِخو بَیمه دواره خو بِزه بَیته مِنه چَم

لینگ ِ سر گِرنه مِره توو ، دِنه توو توو مِه ره بی چَم

بد خواب شدم دوباره، خواب پریدگی قلق مرا گرفته

تب مرا روی پاهایش میگیرد ، مرا تاب تاب می دهد شدید

 

نِیه مقصد مِره معلوم ،ته دِ تا چش بَئیه گُوم

تا سیو سنگ وِنِه بُورم ،بَرِسندم ته وه پیغوم

مقصدم معلوم نیست ، چشمان راهنمایت گم شده

تا حجر الاسود باید بروم تا برای تو پیغام  بفرستم

 

دل ِسَر داشْتمه اَرمون، گت ِ دار دارنه گت ِ توک

پیته بَیّه گتِ دارُ ، چِل و چو زَنّه مِره سُوک

روی دلم امید داشتم  درخت بزرگ تکیه گاه بزرگ است

پوسید درخت بزرگ شاخه های کوچک  پهلویم را سُوک میزنند

 

تی زِمر زِل بَزوئن جِم ،مِه زِله دَر بُونه ناخش

نَشو وا می دلِ دس نَی ، نَشو افتاب بُونه وارش

با تند و کج نگاه کردنت زهره ام دارد می ترکد

نرو و دلم را ول نکن ، نرو که آفتاب دلم باران میشود

 

سون ِ یعقوب ِ د ِ تا چش، در ِ می دل، غم ِ راه سر

نکنه ورگ ِ برارون ، بُورن اَی یوسف چاه سر

مانند دو چشم یعقوب دلم بر سر راه غم ایستاده است

نکنه برادران گرگ صفت دوباره بر سر چاه یوسف بروند

 

بَی بَور پیرهن ِ بو ره ، دل هَده عاشق زار ره

مصر ِ تی گیسه بِواره ، جِمه پاره به چه کاره !

بگیر ببر بوی پیراهن را بجایش به عاشق زارت دل هدیه کن

اگر مصر گیسویت ببارد ،پیراهن پاره دیگر به کار نمی آید

 

ونه خارخون جه بوریم یور ، اَتِکه سو هَده تَن تر

ورگ ِ خواس بَیّه اَمه دل، بُوته دل ره بزنیم گر

باید از خارخون فرار کنیم کمی نور را نزدیک تر کن

دل ما جای خواب گرگ شده بهتر است دل از هم جدا شده را به هم گره بزنیم

 

آی دی تلگرام =

sheere_mazani@

برگردان چند لغت به پارسی

شکشه = باران بسیار کم ، کمتر از زلفِشه

تل خو= بد خواب

خو بزه= کسی که خوابش تلخ شده و نمی تواند بخوابد

چم = قلق

بی چم= زیاد

سیو سنگ = سنگ سیاه ، حجر الاسود

اَرمون= امید، آرزو

پیته=درخت پوک و توخالی

سُوکْ=ابزاری تیز که فروشندگان برنج از بیرون کیسه به داخل برنج فرو میکنند که نوع و کیفیت برنج را مشخص میکند

زِمر = نگاه از روی غضب

زله= زهره

خارخون = منطقه ای در کوهستان سوادکوه که از قدیم گرگ فراوان داشت

ورگ خواس = جایی که محل کمین گرگ است

بُوته دل = دل کنده و جدا شده از ...

sheere_mazani@

آی دی تلگرام

 

میلاد امام حسین (ع)

 

 

 

 

شعر مازندرانی

#غزل_تبری
#روح_اله_نظرنژاد_کدخدا
#اِسپه_رازقی
صُبْ جا بِدوشِ دُختِ پیغمبر گِرمْبه
یا یَعْله تا شو، سینه ی حیدر گِرمبه

امشو تموم انس و جن وِه نور یارمْه
گِر سبزِ قنداقه شه بال ِسَر گِرمبه

بِشْکُفته اِسپه رازقی ماهِ زمین سَر
من ماهتو وه شاخه ی احمر گِرمبه

مردم نَدینه اُونگِدر با شی دِ تا چِش!
من دوشِ پیغمبر ره شی منبر گِرمبه

این فاطمه (س) اون فاطمه* فرقی نکانده
من شی برارونِ دل وَر وَر گِرمبه

هر جا که زینب دَوّه من اونجه دَرِمْبه
سقای نُوم ره یارمه ، دل جِم ، پر گِرمبه

امشو که زهرای گلِ خنده بُونه وا
پر گِرنه خوشحالی جه حیدر تا ثریا

*فاطمه دختر حزام مشهور به ام البنین
@sheere_mazani

#برگردان_به_فارسی
صبح روی پشت دختر پیغمبر جا میگیرم ، یا تکیه گاهم میشود تا شب سینه حیدر (ع)

امشب برای تمام انسانها و فرشتگان نور می آورم ،تا گره قنداقه سبز به شانه ام میگیرم

رازقی(یاس) سپید شکوفه کرد بر صورت ماه، من برای مهتاب شاخه ی گل سرخ میگیرم

اون موقع را ،مردم ندیدند با دو چشمشان، من شانه پیغمبر(موقع نماز) را منبر خود کردم

برایم فاطمه زهرا با ام البنین فرقی ندارند وقتی من همه برادرانم را کنار خودم میگیرم

زینب هر جا باشد من هم آنجاهستم ، نام سقا را می آورم از دلم خوشحال می شوم

امشب که گل خنده بر لب مادرم می شکوفد از خوشحالی آمدنم حیدر تا آسمانها پر میزند

پس چه ننی؟

پس چه ننی؟

گانّه : دِر ناونه ، اِنی ،پس چه نِنی؟

مره دِر دِر جه پِنی، پس چه نِنی؟

می گویند دیر نمی شود می آیی پس چرا نمی آیی/مرا دورا دور می پایی پس چرا نمی آیی؟

مردمون گانّه تی کار پِهْ دَکته

 اَتّکِه دِر!  رِسِنی ،پس چه نِنی؟

مردم میگویند آمدنت عقب افتاده/کمی دیر تر ،البته می آیی ،پس چرا نمی آیی؟

دل ِ راه دارمه ،بهار باوّه اِنی

دله راه جِم، تَجِنی ، پس چه نِنی؟

چشم به راه هستم بهاربشود وقتی آمدی/از راه میان بر با تندی می آیی ،،پس چرا نمی آیی؟

مِجِرینگ بَیْمه سونِ زرد ِ گِلام

ته بهارِ مِسِنی پس چه نِنی؟

مچاله و پلاسیده شدم مانند برگ زرد درخت/ تو مانند بهار هستی ،،پس چرا نمی آیی؟

مه تِروک بُوسّه مه دل چَم دکته

تِه مِه تُوکّی رَسِنی ، پس چه نِنی؟

تاب وتوانم گسسته شد و دلم بیراهه افتاد/تو تکیه گاه و ریسمان نجاتمی،،پس چرا نمی آیی؟

هَسّه اَرمون مِنه تِه سَرْ رِسِنی

غمِ حِخّ ِ چَفِنی، پس چه ننی؟

امیدم این است به موقع سر میرسی/ و گلوی غم را میفشاری ،،پس چرا نمی آیی؟

سبز هِکارده بُومِ لو دل ره نِنا

سَر بی یِشته سِمِنی پس چه نِنی؟

لب بام سبز کرد مادرم دلش را/ برای آمدن بهارت سمنو بار گذاشت،پس چرا نمی آیی؟

تی قدم جِم اَمه لِتکا بُونه سُوز

 اِسپه یاس حَسِنی پس چه نِنی؟

با قدم های تو باغ (دل) ما سبز میشود/ تو یاس سپید حسنی هستی،پس چرا نمی آیی؟

#روح_ال_نظرنژاد_کدخدا

 

دوبیتی#خجه

#دوبیتی_تبری

ندومبه #خجه ی گِس چه دَکِتوُ
ملاله دیم شُونه فِنر کانده سو
فِنر ره زمبه پف ماه ره کامبه خو
نَوینه کدخدای حال بَهیتوُ

#برگردان_به_فارسی

نمیدانم چرا #خجه سگرمه هایش افتاده است
با صورتی پر ملال فانوس روشن میکند
فانوس را فوت میکنم و ماه را خواب میکنم
تا نبیند که کدخدا هم حالش گرفته است

#روح_الله_نظرنژاد_کدخدا

سوگنامه شهادت دختر پیامبر

#غزل_تبری
#روح_اله_نظرنژاد_کدخدا
#درسوگ_حضرت_زهرا_س

ته غم جِم شیعه ماتم دارنه بی چَم
اَتی تیفون ِ، مَلهم دارنه بی چَم

ته داغ اول بَزو تش، زینبِ دل
ته اسلی وسّه، زمزم دارنه بی چَم

مه دل کِندایِ سَر ، دارنه اَلامت
مِخْایته* شَرْف ِ پرچم دارنه بی چم

وَلْاکرده* تِه پهلو سِفتِ مِخْ ره
ندینه محسن ِ چم دارنه بی چَم

ته ریش ریش ِ بسوته چادرِ تش
کَمِل زن، کَرب زن، سَمْ دارنه بی چَم

تِریجه زَنده تی خون، خاشک ناونه
محرم جِم محرم دارنه بی چَم

پِشو بَزّو تی وا، دردهِ هِدا چم
شِلابُ بِرمه غَم غم، دارنه بی چم

هِدا تَش روضه ره تی نُدبه اَسسر
مِه چش کِلا کِلا، زَم دارنه بی چم

@sheere_mazani
#برگردان

از غم تو شیعه ماتم دارد بی اندازه
وطوفان ( غم) را داروی خود دارد بسیار

داغت اول دل زینب را آتش زد
که دارو برای اشکهایت همچون زمزم فراوان دارد

روی درگاه دل من علامتی هست
شالی که میخ از آن رد شد را پرچم خود دارد

کج کرد پهلویت میخ محکم را
ندیدند در پهلویت محسن را به سختی داری

لبه های سوخته چادرت آتشش
کاه بر سر زنان و کرب زنان (عزاداری ات) را سهمی دارد بسیار

جوانه می زند خون تو و خشک نخواهد شد
از محرم محرم بزرگتری جوانه می زند

زیر و رو کرد هوایت درد را کنار زد
باران تند و گریه ی همیشگی ِاشک دارد شدید

روضه را ندبه شما به آتش زد
چشم من کوزه کوزه نم تمام نشدنی دارد

*مِخایته: مِخ هایته
*وِلاکن:ول هاکن

#پنجگانی-شعر تبری

#پنجگانی
#روح_اله_نظرنژاد_کدخدا

ته هَنتا، سرخِ لو ره اُو نَزو په
بلنــدِ گیسّه دوش ِ رو نَزو په
نِماشون خِرما چشّه خُو نَزو په
فنا کاندی دل و ایمونّه#خجه
اگر نفس بَمونده سو نزو په

#برگردان

تو هنوز لبهای سرخت را آب نزده
گیسوی بلند را روی دوش ات نینداخته
غروب چشم های خرمایی را به خواب نزده
دل و ایمان مرا به فنا می دهی #خجّه
اگر نفسی برایم بماند تا طلوع صبح نزده

ولیک چش

#غزل_تبری

#روح_اله_نظرنژاد_کدخدا 

#قجر چش

قجر قوری جِه چایی هاده خوش تَم

 بِرا افطارِ،می تِک خوانه شُو نم

کمر باریکِ چایِ دختِ شهزاد

بِلا کُول َبیره تم دار باوّه اَتْکم

اَتی هِل خوانه هِل هل بُوره تا کیک(جیگر)

مِه لو اَتتا کِلو قَنْ خوانه مَلْهَم

بِمو اِفتاب بِریم روجا بَخواته

سحر فِرنی ،عسل، خیر هاده کم کم

هرس، اِفتا بِهانه بَیره سُو رِ

نَشو اَرمون چَکو باوّه صِوی دَم

بَمونِس یوخه نونْ واری مه، بِبْلاس 

موذّن قدرِ شو وَنگ کانده بی چَم

هِدائه جِز کَئو چش مِه دَریم رِ

 اَشون تاسا بَوین کُول خُورمه غَم غَم

بموئه فطر شو دل ره نکان یاد

زکات سی سحر ره هاده با هم

 

#برگردان_به_پارسی

 

با قوری قجری چای خوش طعم بده/بیا که وقت افطار است و دهانم شبنمی میخواهد

 

از لیوان کمر باریک دارای عکس شهرزاد(بریز)/بگذار بماند قل بخورد تا خوش طعم شوم کمی

 

کمی هِل میخواهد بگذار بگذار تا به جگر برسد/لب من یک حبه قندبرای دوای زخم  میخواهد

 

دیگرآفتاب بیرون آمد و ستاره روجا خوابید/دیگر کم کم سحری فرنی و عسل خیرات کن

 

بایست، که آفتاب بهانه شب را بگیرد/ نرو که آرزوی من پوچ بشوددرصبح روشن

 

(ببین) مثل نان لواش مانده بیات و پلاسیده شدم/(بیا) موذن اینک شب قدر را بلند فریاد میزند

 

سوزاند اون چشم آبی درونم را / (ببین)از دیشب تا الان (مثل غذا بر آتش) آرام آرام میجوشم

 

شب فطر آمد و دلم را از یاد نبر_زکات فطریه سی سحر را نقد باهم به من هدیه کن

 

 

لتکای فک

 

 

لِتکای فک

مِره خوانی ،نِخوانی، نازِکِک بائور

 بِلِن ناونی مِره ، یواش تِرِک بائور

 

دَپیتی چادر رِه شونی تنایی

 نِنی تا پشتِ در، اتتا شِلِک، بائور

 

زِمر دِنی چه وه ؟خوانی بُوری بُور

 نخوانی اَی مِره ، اَی به درک، بائور

 

 ننا اگه تِه ره شی خوانه هاده

 برار اگه تِه ره زَنده کتک بائور

 

شه دستِ هاده تا باوّیم فراری

دِ کش ساری بُوریم یا که سورِک بائور

 

مِره بِرمه نیار با شه دِراغا

 سورِک بُوردی ،ته ره بزّو کورک بائور

 

هِکان همسایه ریکا ر فراموش

 ته قسمت بیه نونِ بی نمِک بائور

 

بلا نَیره ته ره، تا کی اَره نا

 اَگه تی تن هنیشته مِلْ مِلک بائور

 

مه لینگ پِزغاله بزّو بِرا بور جِم

  اگه بزّو تی لُوچه گندمِک بائور

 

دراغ یا راس ننا حرفا ره بِل بوم

 اِنی اَمشو می جان جه بهترک؟ بائور

 

همین روزا ره گاتی اَره دمبه

 قسم دمبه ته ره لتکای فِک ،بائور

 

#روح_اله_نظرنژاد_کدخدا.

 

 

سلام دوستان لطفا آدرس جدید کانالم در تلگرام را یاد داشت فرمایید

@sheere_mazani

 

 

 

 

راه ور نده

#غزل_تبری

#روح_اله_نظرنژاد_کدخدا

#عنوان_راه ور نده

# وزن_شعر _فاعلات_فاعلاتن_فاعلن

نرمه نرمه، بِفته می، افشون نکان

کِچکِ گردِ دیمه اَی خندون نکان

موی هایت را که نرم بافتی به آرامی پریشان نکن/

صورت کوچک و گردت را  پراز خنده نکن

پِکّه پّکِه زَنده می دل شُوم اّ روز

وسّه وسّه بُسّه دل زندون نکان

تاپ تاپ دلم می تپد شب و روز

 بسّه بسه تمام کن دیگر دل ِ پاره شده ام را زندانی نکن

تِپّه تّپِه چشّ ِ سَر اسلی نَشند 

خون نکان می دلّه اَی تیفون نکان

قطره قطره به چشم ام اشک نریز

دلم را خون نکن و طوفانی اش نکن

تی بلارِ اَی شی راه رِ وَر نَده

اِسْبه اِسْبه دندونا قندون نکان

فدای تو بشوم باز مسیرت را از سمت من عوض نکن

 و دندان های سپیدت را به شکل قندان نکن(به من نخند)

فِسّه فِسّه می نَفِس زَنده تِه وه 

لَ لِه وا جه دلّه سرگردون نکان

صدای فس فس نفس های من برای توست

 با صدای نی دلم را سرگردان نکن

تی بلا می سَر نشو ، نَیْرِم ، نِرا 

خنده خنده دلّه اَسّر خون نکان

بلای تو نثار سر من نرو بی محلی نکن ،بیا

با خنده هایت دلم را دوباره خونین نکن

بی تِه دُونْدی نَزّومه خُوچِک بِرا 

تش هِدا تِتمّ ِ، او قیلون، نکان

بی تو می دانی لحظه ای چشم بر هم نگذاشتم 

توتون  سوخته را آماده برای قلیان نکن

کدخدا جه اَت کمی لنگِش بِرا 

 پِسْپِلیکِ شو حنا بندون نکان

 با کدخدا کمی همراهی کن (تند نرو)

در کوتاه شبی حنا بندان نکن