کاتم (کاکل)

کاتِم(کاکل)

شه روسری رِ چو سَر کانده پرچم/دواره انقلاب ره زَنده بر هم

روسری ات را بروی چوب پرچم میکنی/دوباره با این کار انقلاب را دگرگون میکنی

بلند گیسه وا رِ زنده چشمک/دِ تا می کانده هیزِ چشّ ِ ملهم!

گیسوی بلندت را باد(نامحرم)چشم می اندازد/دو گیسویت مرهم چشم های هیز میشود

شه دونده وا بهارِ تووک نوونه/نهیرنه دسّ، سِسّ ِ کئی چلیک لم

خودت می دانی باد تکیه گاه بهار نمی شود/دستت را بوته ی سست کدو نمیگیرد

ته روجایی ته مونگک ر نشونی/بلندی اسّنی گیسه دنی چَم

تو ستاره ی صبحی نشونه ای از ماه هستی/وقتی بر روی بلندی موهای را کج می کنی

ته روسری اُ من دل دارمه چو تک/ تی سر نَوِسّه اصلش بَووئه خَم

تو روسری و من دلم را بر نوک چوب می آویزم/سرت نمی باید اصلا خم بشود

همین امروز برا آزادیِ سر/مه بشْکسّه دله، بزن چویِ دم

همین امروز بیاد ابتدای آزادی/دل شکسته ی مرا (فقط) به چوب بیاویز

 نئی فردا بوری کوی ولایت/ته دور، هیزِ رفیقون بَووئن جم

نیایی (مبادا) فردا بروی کوی ولایت/دورت دوستان هیز چشم جمع شوند

ته افتابی ته دریو ر نشونی / هِرس تی سرخ مکنا بکشه شم 

تو آفتاب هستی و نشونه از دریا داری/برخیز تا روسری سرخت جوانه بزند

بتونده کدخدا بی ته دواشه/ هوا ر بی ته تیفون بیته بی چم

کدخدا نمی تواند بدون تو بماند/هوا را بدون تو طوفان گرفته بی اندازه

#روح_اله_نظرنژاد_کدخدا

 

در برگردان شعر جهت سهولت دریافت مفهوم کلمات تبری معنی واژه به واژه رعایت شده و از روانی ترجمه کاسته شده است با عرض پوزش@sheere_mazani