کاتِم(کاکل)
شه روسری رِ چو سَر کانده پرچم/دواره انقلاب ره زَنده بر هم
روسری ات را بروی چوب پرچم میکنی/دوباره با این کار انقلاب را دگرگون میکنی
بلند گیسه وا رِ زنده چشمک/دِ تا می کانده هیزِ چشّ ِ ملهم!
گیسوی بلندت را باد(نامحرم)چشم می
اندازد/دو گیسویت مرهم چشم های هیز میشود
شه دونده وا بهارِ تووک نوونه/نهیرنه دسّ، سِسّ ِ کئی چلیک لم
خودت می دانی باد تکیه گاه بهار نمی شود/دستت را بوته ی سست کدو نمیگیرد
ته روجایی ته مونگک ر نشونی/بلندی اسّنی گیسه دنی چَم
تو ستاره ی صبحی نشونه ای از ماه هستی/وقتی بر روی بلندی موهای را کج می کنی
ته روسری اُ من دل دارمه چو تک/ تی سر نَوِسّه اصلش بَووئه خَم
تو روسری و من دلم را بر نوک چوب می آویزم/سرت نمی باید اصلا خم بشود
همین امروز برا آزادیِ سر/مه بشْکسّه دله، بزن چویِ دم
همین امروز بیاد ابتدای آزادی/دل شکسته ی مرا (فقط) به چوب بیاویز
نئی فردا بوری کوی ولایت/ته دور، هیزِ رفیقون بَووئن جم
نیایی (مبادا) فردا بروی کوی ولایت/دورت دوستان هیز چشم جمع شوند
ته افتابی ته دریو ر نشونی / هِرس تی سرخ مکنا بکشه شم
تو آفتاب هستی و نشونه از دریا داری/برخیز تا روسری سرخت جوانه بزند
بتونده کدخدا بی ته دواشه/ هوا ر بی ته تیفون بیته بی چم
کدخدا نمی تواند بدون تو بماند/هوا را
بدون تو طوفان گرفته بی اندازه
#روح_اله_نظرنژاد_کدخدا
در برگردان شعر جهت سهولت دریافت مفهوم کلمات تبری معنی واژه به واژه رعایت شده و از روانی ترجمه کاسته شده است با عرض پوزش@sheere_mazani 