شعر و ترانه های کهن مازندرانی
مطابقت ها با عروض شعر سنسکریت
از:استاد درویش علی کولاییان
مقیاس شعری یا عروض در شعر سنسکریت
سنسکریت نامی است که به زبان رسمی و ادبی هندوان آریایی اطلاق می شود . این زبان که شامل همه ادبیات وسیع و عظیم هند است دارای قواعد مدون و دستور دقیق است و همه قواعد وزن شعر نیز در آن معین شده است3.
درسنسکریت مبنای وزن کوتاهی و بلندی هجا ها است . در سنسکریت به هجای بلند ، هجای سنگین guruو به هجای کوتاه ،هجای سبک laghu گفته می شود و تصادفی نیست که هر دو این واژه ها ، با همین معنا ،هنوز هم در زبان عامیانه مازندرانی ها و البته در اموری خارج از حیطه شعر به کار گرفته می شود4 .
در شعر سنسکریت ، از ترکیب چند هجای کوتاه و بلند ، صورت هایی حاصل می شود که هر یک را به نامی می خوانند و تکرار یکی از این صورت ها ، یا تکرار متناوب چند صورت ، وزنی خاص ایجاد می کند .ادامه مقاله در ادامه مطلب ملاحظه گردد